در مرکز پیشرفته سلامت دهان و دندان ما، اغلب با بیمارانی مواجه میشویم که از تغییر رنگ زبان، بهویژه قهوه ای شدن زبان نگران هستند. اگرچه این وضعیت ممکن است نگرانکننده به نظر برسد، اما معمولاً بیشتر یک علامت است تا یک بیماری و درک علل ریشهای آن میتواند از اضطراب غیرضروری جلوگیری کند.
تحت راهنمایی دکتر رحیمی، متخصص محترم در زمینه آسیبشناسی دهان و مراقبتهای پیشگیرانه، این مقاله عمیق و جامع را به شما ارائه میدهیم تا به شما کمک کند بفهمید چرا زبان ممکن است قهوهای شود، رژیم غذایی و بهداشت شما چه نقشی در این زمینه ایفا میکنند و چه اقدامات پیشگیرانهای میتواند دهان شما را سالم و صورتی نگه دارد.
زبان قهوهای چیست و چه زمانی باید نگران شد؟
زبان قهوهای، تغییر رنگ قابل مشاهده در سطح زبان است که در آن، زبان به رنگ قهوهای، برنزه تیره یا حتی سیاهگون درمیآید. این تغییر اغلب به دلیل تجمع باکتری، سلولهای مرده، باقیماندههای غذا و رنگدانههای منابع خارجی مانند قهوه، چای یا دخانیات ایجاد میشود. سطح زبان، به ویژه در قسمت پشتی، دارای برجستگیهای انگشتمانند کوچکی به نام پرزهای چشایی است؛ زمانی که این پرزها بلندتر یا پوشیده شوند، تغییر رنگ محسوستر میشود.
در بیشتر موارد، زبان قهوهای بیخطر و موقتی است و اغلب با بهبود بهداشت دهان برطرف میشود. با این حال، نگرانی زمانی به وجود میآید که تغییر رنگ:
- بیش از دو هفته ادامه یابد
- با درد، تورم یا بوی بد دهان همراه باشد
- شامل تغییر در حس چشایی یا مشکل در خوردن شود
- در کنار علائم دیگری مانند خشکی دهان، احساس سوزش یا ضایعات دهانی رخ دهد
چنین نشانههایی ممکن است حاکی از یک مشکل پزشکی زمینهای مانند رشد بیش از حد قارچ، عوارض جانبی داروها یا حتی علائم اولیه یک بیماری سیستمیک باشد. در این موارد، مراجعه به یک متخصص مانند دکتر رحیمی برای تشخیص و درمان دقیق اکیداً توصیه میشود.
تأثیر مصرف زیاد چای، قهوه و سیگار در تغییر رنگ زبان به قهوهای
مصرف مکرر چای، قهوه و دخانیات یکی از شایعترین علل غیرپزشکی زبان قهوهای است. این مواد سرشار از کروموژنها (ترکیبات رنگزا) و تاننها هستند که به شدت به سطح متخلخل زبان، به ویژه پرزهای چشایی، میچسبند. زمانی که این مواد به طور منظم تمیز نشوند، رنگدانهها تجمع یافته و باعث تیرگی قابل مشاهده میشوند.
چای و قهوه: هر دو حاوی تاننهایی هستند که به زبان میچسبند، بهویژه زمانی که چندین بار در روز بدون مسواک زدن یا شستشوی دهان پس از آن مصرف شوند. این امر نه تنها زبان را قهوهای میکند، بلکه ممکن است به بوی بد دهان و ایجاد یک لایه پوشاننده نیز منجر شود.
استعمال دخانیات: دود سیگار حاوی قطران و نیکوتین است که هر دو به سطح زبان میچسبند. با گذشت زمان، این امر منجر به ایجاد یک پوشش ضخیم قهوهای یا حتی سیاه، بهویژه در یک سوم پشتی زبان میشود. علاوه بر این، استعمال دخانیات جریان بزاق را کاهش میدهد که تجمع باقیماندهها را تشدید میکند.
این عادات همچنین اکسیژنرسانی به بافتهای دهان را کاهش میدهند، رشد باکتریها را تکثیر می کنند و ریزش طبیعی پرزهای چشایی را کند میسازند که این خود تغییر رنگ را بیشتر میکند. تمیز کردن منظم زبان و محدود کردن یا ترک این عادات برای بازگشت به حالت اولیه ضروری است.
نقش داروها و آنتیبیوتیکها در تیره شدن رنگ زبان
نقش برخی داروها و آنتیبیوتیکها در ایجاد تغییر رنگ قهوهای یا سیاه زبان به عنوان یک عارضه جانبی، به خصوص در صورت مصرف طولانیمدت، شناخته شده است. مقصران اصلی عبارتند از:
تتراسایکلین و داکسیسایکلین: این آنتیبیوتیکها ممکن است رشد باکتریهای تولیدکننده رنگدانه را افزایش دهند، بهویژه در افرادی که بهداشت دهان ضعیفی دارند یا دچار خشکی دهان هستند.
داروهای حاوی بیسموت (مانند پپتو بیسمول): بیسموت میتواند با ترکیبات گوگردی موجود در بزاق واکنش نشان داده و یک پوشش سیاه-قهوهای روی زبان ایجاد کند.
داروهای ضدروانپریشی، ضدافسردگی و ادرارآور: این داروها میتوانند تولید بزاق را کاهش داده و منجر به خشکی دهان و افزایش تجمع باقیماندهها شوند.
دهانشویه کلرهگزیدین: در حالی که برای درمان عفونت استفاده میشود، استفاده طولانیمدت یا بیش از حد آن میتواند باعث ایجاد لکه روی دندان و زبان شود.
در بیشتر موارد، این تغییر رنگ بیخطر است و پس از قطع دارو یا بهبود مراقبتهای دهانی، برگشتپذیر است. با این حال، بیماران نباید داروهای تجویزشده را بدون مشورت با یک ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی قطع کنند. اگر تیرگی زبان پایدار شد یا با علائم دیگری همراه بود، ارزیابی پزشکی ضروری است.
زبان مودار سیاه (Black Hairy Tongue) و ارتباط آن با رنگ قهوهای زبان
زبان مودار سیاه وضعیتی است که در آن برجستگیهای کوچک روی سطح زبان (پرزهای نخیشکل) بلند شده و به طور طبیعی نمیریزند که این امر منجر به تجمع باقیماندهها، باکتریها و رنگدانهها میشود. با وجود نام آن، این وضعیت در واقع شامل مو نیست بلکه به ظاهر مو مانندی اشاره دارد که از این تجمع ناشی میشود. بسته به میزان تغییر رنگ، زبان ممکن است قهوهای، قهوهای تیره یا سیاه به نظر برسد.
چندین عامل دخیل به طور مستقیم با این وضعیت مرتبط هستند:
استعمال دخانیات و مصرف تنباکو تولید بیش از حد کراتین را تحریک کرده و لایهبرداری طبیعی زبان را کاهش میدهد. – بهداشت ضعیف دهان به باکتریها و کروموژنها اجازه تجمع میدهد.
مصرف بیش از حد قهوه، چای یا الکل، رنگدانههای تیرهای را اضافه میکند که به پرزها میچسبند. – خشکی دهان و کمآبی بدن، عملکرد پاککنندگی طبیعی بزاق را محدود میکند.
آنتیبیوتیکها یا داروهایی که فلور دهان را تغییر میدهند میتوانند منجر به رشد بیش از حد باکتری یا قارچ شوند.
اگرچه زبان مودار سیاه معمولاً خوشخیم است، اما اغلب باعث بوی بد دهان، طعم فلزی یا احساس عق زدن میشود و از نظر زیباییشناختی نگرانکننده است. این وضعیت همچنین یکی از شرایط بالینی کلیدی است که در دسته گستردهتر تغییر رنگ قهوهای زبان قرار میگیرد. بهداشت مناسب دهان، استفاده از زبانپاککن، هیدراتاسیون و حذف عادات موثر معمولاً این مشکل را برطرف میکند.
قهوهای شدن زبان به دلیل ابتلا به عفونت قارچی یا بیماریهای دهان
عفونتهای قارچی، به ویژه کاندیدیازیس دهانی (برفک)، گاهی اوقات میتوانند با یک پوشش قهوهای ظاهر شوند، به خصوص در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مبتلا به دیابت هستند یا آنتیبیوتیک و کورتیکواستروئید مصرف میکنند. در حالی که کاندیدیازیس اغلب به رنگ سفید ظاهر میشود، در برخی مراحل یا در ترکیب با رشد باکتریها، میتواند به رنگ قهوهای یا زرد تیره درآید.
سایر شرایط دهانی که میتوانند باعث ایجاد یا تشدید زبان قهوهای شوند عبارتند از:
ژنژیویت یا پریودنتیت، که در آن بهداشت ضعیف دهان، بیوفیلم باکتریایی را تشویق میکند که ممکن است زبان را لکهدار کند.
لیکن پلان، یک بیماری التهابی که گاهی اوقات با رنگدانهسازی همراه است.
لکوپلاکیا یا اریتروپلاکیا، که ممکن است در صورت همراهی با عفونت یا تروما، با تغییر رنگ در اطراف ظاهر شوند. زبان جغرافیایی، که در آن نواحی آسیبدیده ممکن است باقیماندهها یا رنگدانههای بیشتری را جمع کنند.
در موارد قارچی یا التهابی، تغییر رنگ معمولاً با ناراحتی، سوزش یا قرمزی در جای دیگری از دهان همراه است. درمان اغلب شامل داروهای ضدقارچ، بهبود بهداشت و مدیریت بیماری زمینهای است که همگی برای بازگرداندن رنگ طبیعی زبان و جلوگیری از عود مجدد حیاتی هستند.
کمبود ویتامین B و تأثیر آن بر قهوهای شدن زبان
کمبود ویتامین B کمپلکس، بهویژه B2 (ریبوفلاوین)، B3 (نیاسین)، B9 (فولات) و B12 (کوبالامین)، میتواند به طور قابل توجهی بر سلامت دهان و زبان تأثیر بگذارد. این مواد مغذی برای حفظ سلامت غشاهای مخاطی، حمایت از چرخه سلولی و حفظ رنگ و بافت طبیعی زبان ضروری هستند. زمانی که بدن فاقد این ویتامینها، بهویژه B12 و B2 باشد، زبان ممکن است ملتهب، متورم یا دچار پوششها و تغییر رنگ غیرطبیعی، از جمله لکههای قهوهای یا تیره شود.
در افراد مبتلا به کمبودهای طولانیمدت، علائم زیر اغلب با زبان قهوهای همراه است:
گلوسیت (زبان صاف و ملتهب): احساس سوزش و ترک در گوشههای دهان و خستگی و پوست رنگپریده، بهویژه در کمبود ویتامین B12
تغییر رنگ در نتیجه کند شدن بازسازی بافت پوششی رخ میدهد که منجر به تجمع باقیماندهها و کاهش مقاومت در برابر استعمار باکتریایی یا قارچی میشود؛ عواملی که سطح زبان را تیره میکنند. رسیدگی به این مشکل نیازمند موارد زیر است:
آزمایش خون برای تأیید کمبود ویتامین خاص: تغییرات رژیم غذایی شامل سبزیجات برگدار، غلات کامل، تخم مرغ، لبنیات، ماهی و غلات غنیشده
مکملهای خوراکی یا تزریقی تحت نظارت پزشکی: اصلاح کمبود اغلب منجر به عادی شدن تدریجی رنگ زبان و بهبود راحتی دهان میشود.
مشکلات گوارشی نیز میتوانند از طریق تغییر رنگ زبان، بهویژه به رنگهای قهوهای، زرد یا خاکستری، خود را نشان دهند. دهان و دستگاه گوارش عمیقاً به هم مرتبط هستند و اختلالات در معده، مری یا رودهها اغلب علائم قابل مشاهدهای روی زبان به جا میگذارند.
قهوهای شدن زبان ناشی از مشکلات گوارشی، رفلاکس یا مسمومیت غذایی
رفلاکس اسید (GERD) یک مقصر اصلی است. این وضعیت به اسیدهای معده اجازه میدهد تا به داخل دهان بازگردند و pH دهان را تغییر داده و به بافتهای نرم آسیب برسانند. با گذشت زمان، این امر منجر به موارد زیر میشود:
- خشکی دهان و افزایش استعمار باکتریها
- فرسایش پرزهای چشایی و تجمع رنگدانه
- پوشش قهوهای بهویژه در قسمت پشتی زبان
از سوی دیگر، مسمومیت غذایی ممکن است به دلیل کمآبی، خشکی دهان ناشی از حالت تهوع و عدم تعادل باکتریایی پس از استفراغ یا اسهال، باعث تغییرات زبان شود. در برخی موارد، استفاده از آنتیبیوتیکها برای درمان عفونتها ممکن است به رشد بیش از حد قارچ یا باکتری کمک کرده و تغییر رنگ را تشدید کند.
سایر مشکلات گوارشی که میتوانند به طور غیرمستقیم باعث زبان قهوهای شوند عبارتند از:
- ورم معده مزمن
- سندرمهای سوءجذب
- اختلال عملکرد کبد که بر سمزدایی تأثیر میگذارد
مدیریت این مسائل مستلزم درمان بیماری گوارشی زمینهای و همزمان حمایت از بهداشت دهان است.
این شامل موارد زیر است:
- نوشیدن مایعات فراوان
- پرهیز از غذاهای اسیدی یا تند که رفلاکس را بدتر میکنند
- مصرف محتاطانه داروهای تجویزشده مانند مهارکنندههای پمپ پروتون (PPIs) برای کاهش عوارض جانبی روی زبان
- متعادل کردن مجدد فلور روده با پروبیوتیکها و غذاهای غنی از فیبر
هنگامی که سیستم گوارش تثبیت میشود، رنگ زبان اغلب به حالت عادی باز میگردد، بهویژه با مراقبت همزمان دهان و هیدراتاسیون.
رنگ قهوهای زبان به عنوان نشانه احتمالی بیماریهای جدی مانند سرطان
در حالی که بیشتر موارد زبان قهوهای خوشخیم و برگشتپذیر هستند، تغییر رنگ مداوم بهویژه هنگامی که با علائم دیگری همراه باشد ممکن است نشاندهنده یک وضعیت سلامتی جدیتر، از جمله سرطانهای دهان یا سیستمیک باشد.
در موارد نادر، سرطان دهان ممکن است با لکههایی از ضایعات قهوهای، قرمز یا سفید روی زبان یا داخل دهان ظاهر شود که با گذشت زمان بهبود نمییابند. این نواحی ممکن است ضخیم، دردناک یا دچار خونریزی شوند. ظاهر قهوهای همراه با درد مزمن، بیحسی، مشکل در بلع یا کاهش وزن غیرقابل توضیح هرگز نباید نادیده گرفته شود.
ماکولهای ملانوتیک و ملانومای دهانی، اگرچه بسیار نادر هستند، نمونههایی از ضایعات رنگدانهای هستند که در ابتدا ممکن است شبیه لکههای قهوهای بیضرر باشند. بدون تشخیص به موقع، چنین شرایطی میتواند پیشرفت کرده و تهدیدکننده زندگی شود.
معاینات منظم دهان و آگاهی از تغییرات مداوم زبان ضروری است.
اگر تغییر رنگ:
– بیش از سه هفته طول بکشد
– برجسته یا سفت احساس شود
– در کنار زخم یا خونریزی ظاهر شود
در این صورت، نمونهبرداری فوری یا ارزیابی توسط متخصص بسیار حیاتی است. در کلینیک ما، ما بر تشخیص زودهنگام از طریق غربالگری پیشرفته تأکید میکنیم و هر کسی را که علائم مداوم دارد تشویق میکنیم تا برای یک معاینه کامل با یک متخصص مانند دکتر رحیمی مشورت کند.
روشهای خانگی برای درمان زبان قهوهای و از بین بردن تیرگی آن
برای علل غیرجدی زبان قهوهای، چندین درمان خانگی میتواند به بازگرداندن ظاهر صورتی سالم آن کمک کند. این روشها بر بهبود بهداشت دهان، کاهش عوامل لکهزا و متعادل کردن محیط میکروبی دهان تمرکز دارند.
زبان خود را به آرامی دو بار در روز با استفاده از یک مسواک نرم یا یک زبانپاککن مسواک بزنید. این کار به صورت فیزیکی باقیماندهها، باکتریها و تجمع رنگدانههایی را که به تغییر رنگ کمک میکنند، از بین میبرد.
دهان خود را با محلول آب نمک بشویید تا به طور طبیعی ناحیه را ضدعفونی کنید. نصف قاشق چایخوری نمک را در یک لیوان آب گرم مخلوط کرده و دو بار در روز به مدت ۳۰ ثانیه کاملاً در دهان بچرخانید.
در طول روز به خوبی هیدراته بمانید تا از خشکی دهان که رشد باکتریها را تحریک میکند، جلوگیری کنید. آب به دفع مواد باقیمانده از غذا، قهوه یا دارو کمک میکند.
مصرف قهوه، چای و دخانیات را حداقل به مدت دو هفته محدود یا حذف کنید تا تأثیر آنها بر رنگ زبان خود را کنترل کنید. اگر تغییر رنگ محو شد، این امر نقش مواد لکهزا را در مورد شما تأیید میکند.
میوهها و سبزیجات خام مانند سیب، کرفس و هویج بخورید که به لطف بافت فیبری خود، به طور طبیعی زبان را هنگام جویدن تمیز میکنند.
گاهی از خمیر جوش شیرین برای خنثی کردن اسیدها و به آرامی پاک کردن لکههای سطحی استفاده کنید. مقدار کمی از آن را با آب مخلوط کرده و قبل از شستشو برای چند ثانیه روی زبان خود بمالید.
در حالی که این درمانهای خانگی میتوانند بسیار مؤثر باشند، باید با مراقبت مداوم دهان و ویزیتهای دورهای دندانپزشکی همراه شوند. اگر پس از دو هفته بهبود قابل مشاهدهای وجود نداشت، یا اگر علائم بدتر شدند، ارزیابی حرفهای برای رد کردن علل جدیتر ضروری میشود.
جلوگیری از تجمع باقیمانده غذا ها، لکهها و باکتریها، احتمال ایجاد زبان قهوهای را کاهش میدهد، بهویژه برای کسانی که به دلیل سبک زندگی یا شرایط پزشکی در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
هر روز زبان خود را با استفاده از یک زبانپاککن مخصوص یا یک مسواک نرم مسواک بزنید. این کار لایه باکتریایی، باقیمانده غذا و رنگدانههایی را که به تغییر رنگ کمک میکنند، از بین میبرد.
دو بار در روز دندان خود را نخ دندان بکشید و مسواک بزنید تا بار باکتریایی دهان خود را کاهش داده و از گسترش میکروبهای لکهزا به سطح زبان جلوگیری کنید.
از دهانشویه بدون الکل استفاده کنید تا از خشک شدن بافتهای دهان جلوگیری شود. یک شوینده ضدمیکروبی متعادل میتواند به حفظ میکروبیوم سالم دهان بدون آسیب رساندن به دفاع طبیعی زبان شما کمک کند.
در طول روز هیدراته بمانید، زیرا بزاق نقش حیاتی در پاکسازی طبیعی زبان دارد. خشکی دهان تجمع باقیماندهها و تغییر رنگ را تسریع میکند.
از مصرف مکرر نوشیدنیهای تیره مانند قهوه، چای سیاه و نوشابه سیاه خودداری کنید. در صورت مصرف، بلافاصله دهان خود را با آب بشویید تا اثرات لکهزایی را محدود کنید.
محصولات دخانیات، چه دودی و چه جویدنی را حذف کنید.
اینها عوامل اصلی تغییر رنگ قهوهای و سیاه هستند و استفاده طولانیمدت از آنها خطر سرطان را نیز افزایش میدهد.
میوهها و سبزیجات خام را در وعدههای غذایی خود بگنجانید. محصولات ترد مانند سیب و خیار به عنوان پاککنندههای طبیعی زبان عمل کرده و تولید بزاق را تقویت میکنند.
از دریافت کافی ویتامین B کمپلکس و آهن اطمینان حاصل کنید. یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی به حفظ سلامت و بازسازی بافتهای زبان کمک میکند که برای جلوگیری از پوششهای غیرطبیعی ضروری است.
با پایبندی به این استراتژیهای بهداشتی و غذایی، میتوانید به طور قابل توجهی شانس ابتلا به زبان قهوهای را کاهش داده و سلامت کلی دهان خود را بهبود بخشید.
بیشتر موارد زبان قهوهای موقتی بوده و به بهبودهای اولیه بهداشتی به خوبی پاسخ میدهند. با این حال، علائم هشداردهنده خاصی وجود دارد که نیاز به ارزیابی پزشکی را نشان میدهد. مداخله زودهنگام میتواند به شناسایی و مدیریت علل بالقوه جدی قبل از بروز عوارض کمک کند.
چه زمانی باید برای قهوهای شدن زبان به پزشک مراجعه کرد؟
شما باید با یک پزشک یا متخصص دندانپزشکی مشورت کنید اگر:
تغییر رنگ قهوهای بیش از دو هفته با وجود تمیز کردن منظم، استفاده از زبانپاککن و پرهیز از عوامل لکهزا ادامه یابد. تغییر رنگ با درد، سوزش یا تغییر طعم همراه باشد که ممکن است به مشکلات قارچی، باکتریایی یا سیستمیک اشاره داشته باشد.
تغییرات قابل مشاهدهای در بافت زبان وجود داشته باشد، مانند نواحی ضخیمشده، برجستگیهای مو مانند یا ضایعات زخمی که میتواند نشاندهنده شرایط پیچیدهتر مانند زبان مودار سیاه یا تغییرات پیشسرطانی باشد.
علائم دیگری مانند بوی بد مداوم دهان، خشکی دهان یا مشکل در بلع وجود داشته باشد که نشاندهنده یک مشکل سلامتی گستردهتر است که در دهان بروز کرده است.
شما در حال مصرف داروهایی هستید که بر زبان تأثیر میگذارند و تغییرات پس از شروع یا افزایش دوز ظاهر میشوند.
در تمام این موارد، ارزیابی حرفهای توسط یک متخصص مانند دکتر رحیمی، تشخیص دقیق، درمان هدفمند و آرامش خاطر را تضمین میکند. یک معاینه ساده ممکن است علل برگشتپذیر را آشکار کند یا علائم اولیه بیماری جدیتری را که نیاز به توجه پزشکی دارد، تشخیص دهد.
نتیجهگیری
در کلینیک پیشرفته ما، سلامت دهان شما اولویت اصلی ماست. اگرچه زبان قهوهای در بیشتر موارد نگرانکننده نیست، اما هرگز علائم مداوم را نادیده نگیرید. دکتر رحیمی و تیم متخصص ما با بهرهگیری از دانش روز و تجهیزات پیشرفته، آماده ارائه تشخیص دقیق و درمان اختصاصی برای شما هستند. به یاد داشته باشید که یک معاینه ساده میتواند تفاوت بزرگی در تشخیص زودهنگام مشکلات احتمالی ایجاد کند. ما متعهد هستیم که با ارائه مراقبتهای جامع، به شما در حفظ لبخندی سالم و زیبا برای تمام عمر کمک کنیم.
سوالات متداول قهوه ای شدن زبان
تغییر رنگ ناگهانی قهوهای تیره همراه با بوی نامطبوع اغلب به دلیل بهداشت ضعیف دهان، رشد بیش از حد باکتری، خشکی دهان یا استفاده اخیر از مواد لکهزا مانند قهوه، دخانیات یا داروها ایجاد میشود. این وضعیت همچنین میتواند نشاندهنده عفونت یا عدم تعادل گوارشی باشد.
بله. مصرف بیش از حد قهوه یا چای منجر به تجمع رنگدانههای ناشی از تاننها میشود که سطح زبان را لکهدار میکنند. بهویژه اگر مسواک زدن و تمیز کردن زبان نادیده گرفته شود.
بله. برفک دهان اغلب به صورت یک پوشش سفید شروع میشود، اما اگر درمان نشود یا با رشد بیش از حد باکتری و بهداشت ضعیف ترکیب شود، میتواند با گذشت زمان به رنگ زرد یا قهوهای درآید.
اگر تغییر رنگ بیش از دو هفته ادامه یافت، با درد، بوی بد دهان یا تغییر در بافت همراه بود، باید برای رد کردن عفونتها، کمبودها یا شرایط جدیتر با یک متخصص مشورت کنید.
زبان قهوهای معمولاً بدون درد و خوشخیم است. با این حال، اگر با زخم، لکههای مداوم، خونریزی یا بیحسی همراه باشد، میتواند یک علامت هشداردهنده برای سرطان دهان باشد و نیاز به ارزیابی پزشکی دارد.
زبان خود را روزانه تمیز کنید، هیدراته بمانید، مصرف غذاها و نوشیدنیهای لکهزا را کاهش دهید، سیگار را ترک کنید و میوهها و سبزیجات غنی از فیبر بیشتری بخورید. تغذیه مناسب و مراقبت از دهان میتواند رنگ صورتی سالم زبان را بازگرداند.