خشکی دهان

خشکی دهان با کاهش یا قطع ترشح بزاق مشخص می شود که می تواند در هر سنی رخ دهد و در زنان مسن شایع تر است. خشکی دهان که به آن خشکی دهان، آسیالوره، کاهش بزاق نیز می گویند، می تواند دلایل مختلفی داشته باشد و درمان آن شامل افزایش ترشح بزاق با اقدامات ساده یا استفاده از دارو تحت نظر پزشک است.

خشکی دهان به اختلالی اطلاق می شود که در آن غدد بزاقی در دهان بزاق کافی برای مرطوب نگه داشتن دهان تولید نمی کنند. بزاق با خنثی کردن اسیدهای تولید شده توسط باکتری ها، محدود کردن رشد باکتری ها و حذف ذرات غذا از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. بزاق همچنین توانایی حس چشایی را بهبود می بخشد و جویدن و بلع را تسهیل می کند. علاوه بر این، آنزیم های موجود در بزاق به هضم غذا کمک می کند.

خشکی دهان هنگام بیدار شدن از خواب می تواند نشانه خفیفی از کم آبی بدن باشد و به همین دلیل توصیه می شود که فرد مصرف آب خود را افزایش دهد اما در صورت تداوم این علامت باید با پزشک مشورت شود.

علائم خشکی دهان عبارتند از:

1. احساس چسبندگی و خشکی در دهان
2. مشکلات جویدن، بلع، چشیدن، یا صحبت کردن
3. احساس سوزش در دهان
4. احساس خشکی در گلو
5. لبهای خشکیده و ترک خورده
6. زبان خشک و خشن
7. زخم های دهان
8. عفونت در دهان
9. بوی بد دهان

علل شایع خشکی دهان

بزاق نقش مهمی در محافظت از حفره دهان در برابر عفونت های قارچی، ویروسی یا باکتریایی دارد که باعث ایجاد حفره و بوی بد دهان می شود. علاوه بر مرطوب‌کردن بافت‌های دهان، به تشکیل و بلع بولوس غذا نیز کمک می‌کند، بنابراین، هنگام مشاهده وجود خشکی دائمی دهان، مراجعه به پزشک متخصص برای شروع درمان مناسب مهم است.

شایع ترین علل خشکی دهان عبارتند از:

۱- کمبودهای تغذیه ای

کمبود ویتامین A و B کمپلکس می تواند پوشش داخلی دهان را خشک کرده و منجر به ایجاد زخم در دهان و زبان شود.

هم ویتامین A و هم ویتامین B کامل را می توان در غذاهایی مانند ماهی، گوشت و تخم مرغ یافت.

۲-بیماری های خود ایمنی

بیماری‌های خودایمنی در اثر تولید آنتی‌بادی‌هایی علیه خود بدن ایجاد می‌شوند که منجر به التهاب برخی از غدد بدن مانند غدد بزاقی می‌شود که به دلیل کاهش تولید بزاق منجر به خشکی دهان می‌شود.

برخی از بیماری‌های خودایمنی که می‌توانند منجر به خشکی دهان شوند، لوپوس اریتماتوز سیستمیک و سندرم شوگرن هستند که در آن علاوه بر خشکی دهان، ممکن است احساس شن و ماسه در چشم‌ها و خطر بیشتر عفونت‌ها مانند حفره‌ها و ورم ملتحمه وجود داشته باشد.

آسیب عصبی: جراحت یا جراحی که به اعصاب ناحیه سر و گردن آسیب می رساند می تواند باعث خشکی دهان شود.

۳- استفاده از دارو

برخی از داروها نیز می توانند منجر به خشکی دهان شوند، مانند داروهای ضد افسردگی، ضد ادرار، داروهای ضد روان پریشی، داروهای ضد فشار خون و داروهای سرطان.

صدها دارو، از جمله بسیاری از داروهای بدون نسخه، خشکی دهان را به عنوان یک عارضه جانبی دارند. برخی از محتمل‌ترین انواعی که می‌توانند باعث ایجاد مشکل شوند، داروهایی هستند که برای درمان افسردگی، فشار خون بالا و اضطراب استفاده می‌شوند، همچنین برخی از آنتی‌هیستامین‌ها، ضداحتقان‌ها، شل‌کننده‌های عضلانی و مسکن‌ها.

علاوه بر داروها، رادیوتراپی که نوعی درمان است که هدف آن از بین بردن سلول‌های سرطانی از طریق پرتودرمانی است، هنگامی که روی سر یا گردن انجام می‌شود، بسته به دوز پرتو، می‌تواند باعث خشکی دهان و زخم‌های لثه شود.

۴-. مشکلات تیروئید

تیروئیدیت هاشیموتو یک بیماری است که با تولید اتوآنتی بادی هایی مشخص می شود که به تیروئید حمله کرده و منجر به التهاب آن می شود که باعث پرکاری تیروئید می شود که معمولاً به دنبال آن کم کاری تیروئید است. علائم و نشانه های مشکلات تیروئید می تواند به آرامی ظاهر شود و برای مثال خشکی دهان را شامل شود.

۵-. تغییرات هورمونی

تغییرات هورمونی، به ویژه در دوران یائسگی و در دوران بارداری، می تواند باعث ایجاد یک سری عدم تعادل در بدن زن شود، از جمله کاهش تولید بزاق و خشک شدن دهان.

خشکی دهان در بارداری می تواند به دلیل دریافت ناکافی آب رخ دهد، زیرا در این دوره نیاز به آب در بدن زن افزایش می یابد، زیرا بدن نیاز به تشکیل جفت و مایع آمنیوتیک دارد. بنابراین اگر زن قبلاً حدود 2 لیتر آب در روز می نوشیده، طبیعی است که باید این مقدار را به حدود 3 لیتر در روز افزایش دهد.

۶- مشکلات تنفسی

برای مثال، برخی از مشکلات تنفسی، مانند انحراف تیغه بینی یا انسداد راه هوایی، می تواند باعث شود که فرد به جای بینی از طریق دهان نفس بکشد، که می تواند در طول سال ها منجر به تغییراتی در آناتومی صورت و احتمال بیشتر ابتلا به عفونت شود، زیرا بینی هوای دمیده شده را فیلتر نمی کند. علاوه بر این، ورود و خروج مداوم هوا از طریق دهان می تواند منجر به خشکی دهان و بوی بد دهان شود.

۷-عادات زندگی

عادات و سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، مصرف زیاد غذاهای غنی از قند یا حتی ننوشیدن آب زیاد می تواند باعث خشکی دهان و بوی بد دهان شود، علاوه بر آن بیماری های جدی مانند آمفیزم ریوی در مورد سیگار و دیابت در مصرف بیش از حد مواد غذایی حاوی قند زیاد.

خشکی دهان در دیابت بسیار شایع است. کاری که می توانید برای جلوگیری از خشکی دهان در این مورد انجام دهید، افزایش مصرف آب است، اما پزشک ممکن است بسته به شدت این عارضه جانبی، نیاز به تغییر داروهای دیابت را ارزیابی کند.

اگر دهان شما بزاق کافی تولید نکند و دهان شما خشک شود، این می تواند منجر به موارد زیر شود:

1. افزایش میزان پلاک، پوسیدگی دندان و بیماری لثه
2. زخم های دهان
3. برفک دهان (برفک دهان)
4. زخم یا ترک خوردن در گوشه های دهان یا ترک خوردن لب ها
5. تغذیه نامناسب ناشی از مشکل جویدن و بلعیدن

چه باید کرد

1. یکی از بهترین راهکارها برای مبارزه با خشکی دهان، نوشیدن مقدار زیادی آب در طول روز است.
2. علاوه بر این، درمان خشکی دهان می تواند به منظور افزایش ترشح بزاق انجام شود، مانند:
3. آب نبات با سطح صاف یا آدامس بدون قند بمکید.
4. از غذاهای اسیدی و مرکباتی بیشتر استفاده کنید زیرا جویدن را تشویق می کنند.
5. استفاده از فلوراید در کلینیک دندانپزشکی در قم
6. مسواک بزنید، نخ دندان بکشید و همیشه حداقل 2 بار در روز از دهانشویه استفاده کنید.
7. چای زنجبیل نیز گزینه خوبی است.

علاوه بر این، می توان از بزاق مصنوعی برای کمک به مبارزه با علائم خشکی دهان و تسهیل جویدن غذا استفاده کرد. پزشک همچنین ممکن است داروهایی مانند سوربیتول یا پیلوکارپین را توصیه کند.

از دیگر مراقبت‌های مهم برای جلوگیری از خشکی لب‌ها این است که زبان خود را بر روی لب‌ها نریزید، زیرا برخلاف آنچه به نظر می‌رسد، لب‌هایتان را خشک می‌کند و برای مرطوب‌کردن آن‌ها، سعی کنید از بالم لب، کره کاکائو یا رژ لب با خاصیت مرطوب‌کنندگی استفاده کنید.

علائم و نشانه های مربوط به خشکی دهان

علامت خشکی دهان همیشه می تواند با لب های خشک و ترک خورده، مشکلات مربوط به آواشناسی، جویدن، چشیدن و بلعیدن همراه باشد. علاوه بر این، افرادی که مرتباً دهان خشکی دارند بیشتر در معرض پوسیدگی دندان هستند، معمولا از بوی بد دهان رنج می برند و ممکن است سردرد داشته باشند، علاوه بر این، خطر عفونت های دهانی که عمدتاً توسط کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود، افزایش می یابد، زیرا بزاق از دهان در برابر میکروارگانیسم ها نیز محافظت می کند.

تشخیص

پزشک یا دندانپزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می کند و در مورد داروهایی که مصرف می کنید می پرسد. او همچنین ممکن است به شما پیشنهاد کند که یک آزمایش خون یا آزمایشی برای اندازه گیری میزان بزاق تولید شده انجام دهید.

پس از تعیین علت، پزشک می تواند درمان مناسب را برای خشکی دهان شما توصیه کند. به عنوان مثال، اگر دارویی باعث خشکی دهان شما شود، پزشک یا دندانپزشک در قم ممکن است به شما بگوید که داروها را تغییر دهید یا دوز داروها را تنظیم می کند.

برای کمک به حفظ سلامت دهان خود، یک روال مراقبت از دهان و دندان در خانه داشته باشید و به طور منظم معاینات دندانپزشکی را انجام دهید.

مسئول درمان خشکی دهان پزشک عمومی است که بسته به علل آن ممکن است بیمار را به متخصص غدد یا گوارش ارجاع دهد.