بهترین نوع روکش ایمپلنت دندان

انتخاب بهترین نوع روکش ایمپلنت دندان تا حد زیادی به محل دندان از دست رفته، بودجه بیمار، ترجیحات زیبایی شناختی و نیازهای عملکردی بستگی دارد. در اینجا یک راهنمای مختصر آمده است:

برای دندان‌های جلو: روکش‌های سرامیکی به دلیل ویژگی‌های زیبایی شناختی برتر، عموماً بهترین گزینه برای دندان‌های جلو هستند. آنها طبیعی‌ترین ظاهر را ارائه می‌دهند و به اندازه کافی قوی هستند که بتوانند نیروهای این قسمت از دهان را تحمل کنند.

برای دندان‌های آسیاب: روکش‌های فلزی یا روکش‌های PFM معمولاً برای دندان‌های آسیاب توصیه می‌شوند، زیرا این دندان‌ها بیشترین نیروی جویدن را تحمل می‌کنند. روکش‌های فلزی بادوام‌تر هستند، در حالی که روکش‌های PFM تعادلی بین استحکام و ظاهری شبیه دندان ایجاد می‌کنند.

برای تعادل هزینه و ظاهر: روکش‌های رزین کامپوزیت ممکن است در صورت نگرانی  در مورد هزینه در نظر گرفته شوند، اما آنها طول عمر روکش‌های سرامیکی یا فلزی را ارائه نمی‌دهند.

برای آلرژی‌ها یا حساسیت‌ها: برای بیمارانی که به فلزات حساسیت دارند، روکش‌های سرامیکی بهترین انتخاب هستند زیرا زیست سازگار و ضد حساسیت هستند.

هریک از انواع روکش‌ها مزایا و معایب بالقوه خود را دارد، بنابراین تصمیم باید با مشورت یک متخصص دندانپزشکی گرفته شود که می‌تواند همه عوامل از جمله سلامت دهان و دندان بیمار را در نظر بگیرد تا مناسب‌ترین گزینه را توصیه کند.

انواع روش‌های اتصال روکش ایمپلنت دندان

روکش ایمپلنت دندان را می‌توان با استفاده از روش‌های مختلفی متصل کرد که هر کدام نیازها و موقعیت‌های مختلف را برآورده می‌کنند. در اینجا انواع اصلی روش‌های پیوست آورده شده است:

نحوه قرار دادن روکش ایمپلنت دندان بر روی ایمپلنت

هنگامی که روکش ایمپلنت دندان آماده شد، مرحله بعدی قرار دادن آن است. در این مرحله از درمان به طور معمول این اتفاق می‌افتد:

قرار دادن اباتمنت: اگر قبلاً انجام نشده باشد، اباتمنت که یک قطعه اتصال دهنده کوچک است به ایمپلنت دندانی که به استخوان فک کاشته شده است متصل می‌شود. اباتمنت به طور ایمن روکش را در جای خود نگه می‌دارد.

اتصال روکش: روکش یا پیچ می‌شود یا روی اباتمنت سیمان می‌شود. برای یک روکش با پیچ، روکش روی تکیه گاه قرار می‌گیرد و با یک پیچ که از طریق روکش به اباتمنت می‌رود محکم می‌شود. برای روکش‌های نگهدارنده سیمان، سیمان دندانی روی اباتمنت اعمال می‌شود و سپس روکش روی آن قرار می‌گیرد و در موقعیت خود فشار داده می‌شود.

تنظیمات نهایی: هنگامی که روکش در جای خود قرار گرفت، دندانپزشک تنظیمات لازم را برای اطمینان از بایت راحت و ظاهر طبیعی انجام می‌دهد. انسداد (نیش) بررسی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که یکنواخت است و هیچ نقطه بالایی روی گزش وجود ندارد.

نهایی سازی: اگر روکش به صورت پیچی نگه داشته شود، ممکن است یک درپوش کوچک روی سوراخ پیچ قرار داده شود که سپس با مواد پرکننده همرنگ دندان پر می‌شود. برای روکش‌های سیمانی، سیمان اضافی با دقت از اطراف روکش تمیز می‌شود.

پیگیری: پس از قرار دادن روکش، ممکن است بازدیدهای بعدی برای نظارت بر روکش و اطمینان از عدم وجود مشکل در تناسب یا عملکرد برنامه ریزی شود.

قرار دادن روکش ایمپلنت دندان یک روش پیچیده است که نیاز به برنامه ریزی دقیق و دقت دارد، اما می‌تواند عملکرد دهان و زیبایی بیمار را تا حد زیادی بهبود بخشد.

مشکلات رایج گزارش شده در مورد روکش ایمپلنت دندان

در حالی که روکش ایمپلنت دندان به طور کلی موفقیت آمیز هست، برخی از مشکلات رایج وجود دارد که ممکن است ایجاد شود:

شکست ایمپلنت: این می‌تواند به دلیل ادغام نامناسب ایمپلنت با استخوان، عفونت یا فشار زیاد روی ایمپلنت رخ دهد. سیگار کشیدن و برخی شرایط سلامتی مانند دیابت نیز می‌تواند خطر شکست را افزایش دهد.

پری ایمپلنتیت: مشابه بیماری لثه، یک بیماری التهابی است که لثه و استخوان اطراف ایمپلنت را تحت تاثیر قرار می‌دهد که اغلب به دلیل بهداشت نامناسب دهان و دندان ایجاد می‌شود و منجر به از دست دادن استخوان پشتیبان می‌شود.

مشکلات مکانیکی: این مشکلات می‌تواند شامل شل شدن روکش یا پیچ اباتمنت باشد. معاینات منظم می‌تواند به شناسایی و رفع زودهنگام این مشکلات کمک کند.

مشکلات زیبایی شناختی: گاهی اوقات ممکن است روکش از نظر رنگ یا شکل کاملاً با دندان‌های اطراف مطابقت نداشته باشد، یا ممکن است خطوط فلزی قابل مشاهده در لثه در روکش‌های PFM وجود داشته باشد.

ترک‌ها یا شکستگی: روکش‌های سرامیک، در عین اینکه قوی هستند، همچنان می‌توانند تحت نیروهای سنگین گاز گرفتن ترک برداشته یا شکسته شوند. این امر می‌تواند نیاز به ترمیم یا تعویض روکش داشته باشد.

هزینه روکش ایمپلنت دندان چه مقدار است؟

هزینه روکش ایمپلنت دندان بر اساس عوامل متعددی از جمله جنس روکش، پیچیدگی محل قرارگیری و موقعیت جغرافیایی می‌تواند بسیار متفاوت باشد. در اینجا یک تفکیک کلی وجود دارد:

1- هزینه‌های مواد: روکش‌های آلیاژی فلزی ارزان‌ترین قیمت را دارند، در حالی که روکش‌های سرامیکی یا زیرکونیایی با کیفیت بالا در انتهای طیف هزینه قرار دارند.

2- هزینه‌های دندانپزشکی: هزینه‌های دندانپزشک بسته به تجربه و منطقه ای که در آن عمل می‌کنند می‌تواند متفاوت باشد.

3- روش‌های اضافی: گاهی اوقات، روش‌های اضافی مانند پیوند استخوان یا لیفت سینوس مورد نیاز است که می‌تواند هزینه کلی را افزایش دهد.

4- بیمه: برخی از بیمه‌های دندان ممکن است بخشی از هزینه روکش ایمپلنت دندان را پوشش دهند. بسیاری از مطب‌های دندانپزشکی نیز برای کمک به مدیریت هزینه‌ها، برنامه‌های مالی ارائه می‌دهند.

به طور متوسط، هزینه یک روکش ایمپلنت دندان می‌تواند از 5 میلیون تومان تا 14 میلیون تومان یا بیشتر در قم باشد.

شل شدن یا افتادن روکش ایمپلنت دندان

روکش‌های ایمپلنت دندان گاهی اوقات شل می‌شوند یا حتی می‌افتند. در اینجا چند دلیل متداول وجود دارد که چرا ممکن است این اتفاق بیفتد:

تناسب نامناسب: اگر روکش به درستی روی اباتمنت قرار نگیرد، می‌تواند منجر به ناپایداری و در نهایت شل شدن آن شود. این ممکن است به دلیل عدم دقت در فرآیند تولید یا در حین قالب گیری باشد.

تضعیف سیمان: با گذشت زمان، سیمانی که برای نگه داشتن روکش در جای خود استفاده می‌شود، می‌تواند تخریب شود، می‌تواند منجر به شل شدن روکش شود.

نیروی بیش از حد یا ضربه: گاز گرفتن غذاهای سفت، تصادفات یا هر نوع ضربه می‌تواند باعث شل شدن یا افتادن روکش شود. افرادی که دندان قروچه یا فشار می‌دهند در معرض خطر بیشتری هستند.

شکست ایمپلنت: اگر ایمپلنت زیرین نتواند به درستی با استخوان فک ادغام شود یا اگر استخوان اطراف ایمپلنت از دست رفته باشد (مانند پری ایمپلنتیت)، ثبات روکش به خطر می‌افتد.

ساییدگی و شکستگی: ساییدگی و پارگی معمولی می‌تواند به مرور زمان روکش و اجزای آن را ضعیف کند، به خصوص در مواردی که مواد روکش برای مقابله با نیروی گاز گرفتن در آن ناحیه خاص از دهان مناسب نیست.

دلایل افتادن روکش ایمپلنت دندان

دلایل افتادن روکش ایمپلنت دندان اغلب با دلایل شل شدن دندان همپوشانی دارد:

• شکست فرآیند استئواینتگراسیون: اگر ایمپلنت به درستی با استخوان ادغام نشود، می‌تواند پایه ای پایدار برای روکش ایجاد نکند.
• پری ایمپلنتیت: این عفونت می‌تواند باعث از بین رفتن استخوان اطراف ایمپلنت شود و حمایت آن از روکش را ضعیف کند.
• تکنیک ضعیف سیمان کاری: اگر روکش به درستی سیمان نشده باشد، یا اگر سیمان اضافی وجود داشته باشد که به طور کامل تمیز نشده باشد، می‌تواند منجر به ناپایداری و در نهایت خرابی شود.
• آسیب ساختاری: ترک یا شکستگی در روکش یا تکیه گاه می‌تواند ثبات روکش را تضعیف کند.
• نگهداری نادرست: عدم رعایت اصول بهداشت دهان و دندان یا عدم انجام معاینات منظم دندانی می‌تواند منجر به شرایطی شود که روکش یا ساختارهای نگهدارنده آن را زودتر از موعد ضعیف کند.

پرداختن به این مسائل معمولاً نیاز به مداخله حرفه ای دارد، از جمله احتمالاً جایگزینی روکش یا کل ایمپلنت در برخی موارد. معاینات منظم برای تشخیص و رفع زودهنگام این مشکلات و تضمین ماندگاری ایمپلنت‌ها و روکش‌های دندانی بسیار مهم است.

پشتیبانی:

• روکش‌های ایمپلنت دندان به ایمپلنت دندانی که با جراحی در استخوان فک قرار داده شده است متصل می‌شوند. این ایمپلنت به عنوان یک ریشه دندان مصنوعی عمل می‌کند و پشتیبانی قوی و پایداری را برای روکش ایجاد می‌کند.

• روکش‌های دندانی سنتی روی دندان آسیب دیده یا پوسیده را می‌پوشانند یا می‌پوشانند. آنها به ساختار دندان باقیمانده برای حمایت تکیه می‌کنند و نیاز دارند که دندان برای تناسب با روکش سوهان شود.

هدف و کاربرد:

• روکش ایمپلنت دندان زمانی استفاده می‌شود که دندان از دست رفته باشد و هیچ ساختار دندانی بالای خط لثه باقی نماند. آنها برای جایگزینی کامل دندان از دست رفته از ریشه تا روکش ایده آل هستند.

• روکش‌های سنتی دندان در درجه اول برای محافظت، پوشاندن و بازیابی شکل دندان‌های شما زمانی که پرکردن مشکل را حل نمی‌کند استفاده می‌شود.

تاثیر بر سلامت دهان و دندان:

• روکش ایمپلنت دندان به حفظ استخوان فک و جلوگیری از تحلیل استخوان به دلیل عدم وجود دندان کمک می‌کند و یکپارچگی ساختار صورت را حفظ می‌کند.

• روکش‌های سنتی دندان از از دست رفتن استخوان در فک در صورت از بین رفتن دندان جلوگیری نمی‌کنند زیرا رشد استخوان را مانند ایمپلنت تحریک نمی‌کنند.

طول عمر و دوام:

• روکش‌های ایمپلنت دندانی طول عمر بیشتری دارند زیرا توسط ایمپلنت‌هایی که در استخوان ادغام شده اند پشتیبانی می‌شوند و آنها را بسیار پایدار می‌کند.
• روکش‌های سنتی دندان ممکن است بسته به سلامت دندان زیرین و نیروهای وارده بر آن، زودتر نیاز به تعویض داشته باشند.

پیچیدگی رویه:

• روکش ایمپلنت دندان نیاز به یک روش پیچیده‌تر و طولانی‌تر دارد که شامل جراحی برای قرار دادن ایمپلنت، دوره بهبودی و سپس قرار دادن روکش است.
• روکش‌های دندان سنتی معمولاً ظرف چند هفته طراحی و نصب می‌شوند و نیازی به جراحی ندارند.

نکات مهم برای افزایش ماندگاری روکش ایمپلنت دندان

برای به حداکثر رساندن طول عمر روکش‌های ایمپلنت دندان، این نکات مراقبتی مهم را در نظر بگیرید:

رعایت بهداشت دهان و دندان:

• دو بار در روز با یک مسواک نرم و خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.
• روزانه از نخ دندان یا پاک کننده‌های بین دندانی برای تمیز کردن اطراف روکش ایمپلنت و جلوگیری از ایجاد پلاک استفاده کنید.

معاینات منظم دندانپزشکی:

• برای تمیز کردن و معاینات حرفه ای به دندانپزشک خود مراجعه کنید. این بازدیدها برای ارزیابی سلامت ایمپلنت شما و لثه و استخوان اطراف آن بسیار مهم است.

اجتناب از غذاهای سفت:

• از جویدن مواد سفت مانند یخ، آب نبات‌های سفت و غذاهای بسیار ترد که می‌توانند به روکش دندان آسیب برسانند، خودداری کنید.

عادات مضر را کنار بگذارید:

• از عاداتی مانند فشردن یا ساییدن دندان‌ها که می‌تواند نیروی زیادی بر روی روکش ایمپلنت وارد کند، اجتناب کنید. اگر هنگام خواب دندان قروچه می‌کنید، از محافظ شب استفاده کنید.

از دهانشویه‌های درمانی استفاده کنید:

• از دهانشویه‌های ضد میکروبی استفاده کنید که به کاهش پلاک و التهاب لثه کمک می‌کند و در نتیجه از محل کاشت و بافت‌های اطراف محافظت می‌کند.

توجه فوری به مشکلات:

• اگر متوجه هر گونه شلی، ناراحتی یا تغییرات دیگری در ناحیه ایمپلنت شدید، بلافاصله با دندانپزشک خود مشورت کنید. مداخله زودهنگام می‌تواند از مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند.

با پیروی از این دستورالعمل‌ها، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که روکش‌های ایمپلنت دندانی شما تا زمانی که ممکن است در شرایط خوبی باقی می‌مانند و به طور بالقوه با مراقبت مناسب تا پایان عمر باقی می‌مانند.

سوالات متداول روکش ایمپلنت دندان: